Sahila is belangrijk geweest voor de start van Taal voor Mekaar

Door haar werd de Valentijnschool de eerste school waar we mee zijn gaan samenwerken. Als tutor heeft zij meerdere kinderen begeleid tijdens de bijlessen begrijpend lezen. Sahila El Barkany is medewerker ouderbetrokkenheid op de Valentijnschool en spin in het web. Ze heeft een pedagogische achtergrond, zet zich volledig in voor de Valentijnschool en is bovendien moeder van vier (en een beetje van alle kinderen op school). Zij stond aan de wieg van de samenwerking en kent als begeleider ons programma als de beste. Natuurlijk zijn wij na afloop van ons eerste jaar heel benieuwd naar haar mening.

Sahila El Barkany aan het woord

Ik vind verschillende aspecten van Taal voor Mekaar (TvM) goed. Het begint met de doelstelling: kinderen helpen en begeleiden bij begrijpend lezen. Begrijpend lezen is een landelijk probleem. Het is niet specifiek een probleem op wijkniveau. Als school ben je constant bezig om kinderen daarin te ondersteunen. Het begeleidingsproces dat TvM biedt zagen wij wel zitten en hebben we dan ook met beide handen aangegrepen. Juist omdat ze werken met individuele begeleiding. Die aandacht kunnen kinderen in de klas moeilijk krijgen. Op die manier kun je het kind stimuleren om het begrijpend lezen beter onder de knie te krijgen. Wij als Valentijnschool hebben hier met plezier gebruik van gemaakt.

We hebben de kinderen ook getoetst en de kinderen die meededen zijn in leerresultaten gestegen. Je zag ze ook opbloeien tijdens de lessen. Ze vonden het fijn en leuk. De kinderen vonden het jammer dat het voorbij was. Sowieso ben ik er van overtuigd, dat iedere aandacht goed is. Ook al zie je het niet direct in leerresultaten terug. Het kind krijgt een beter zelfbeeld en krijgt toch de handvatten mee om er thuis aan verder te werken. Dat is even belangrijk als vooruitgang. Als je merkt dat het kind niet achteruit is gegaan, boek je ook resultaat. Dat vind ik positief.

Als begeleider krijg je een speciale band met het kind. Je bent wekelijks intensief bezig met het kind en doet je best om het zo goed mogelijk uit te leggen. Elk kind is anders, elk kind benader je ook anders. We hadden ook veel lol. Je moet er zelf voor zorgen dat het niet eentonig wordt. Het is niet alleen maar “Wat is het antwoord en schrijf het maar op”. Het is de benadering naar het kind toe. Je bespreekt wat ze nog moeilijk vinden, zorgt voor een prettige sfeer en je deelt samen wat fruit en drinken. Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat een kind een mindere dag heeft. Dat moet je ook accepteren. Dan doe je het wat rustiger aan en zorg je dat het de week  erop weer keihard werkt. Dat is ook een kant van persoonlijke begeleiding. Wanneer je op een gezellige manier met de kinderen aan de slag gaat voelen ze zich fijn en doen ze goed hun best. Voor jezelf werkt dat ook gezellig.

Soms was het wel zwaar, omdat je ook al de hele dag had gewerkt, maar het gaf veel voldoening. Na afloop bedankten de kinderen lief en van sommige kreeg ik zelfs een knuffel. Het mooiste vond ik het als ze zeiden “ O wat goed. Ik weet nu hoe het moet.” Voor zulke opmerking doe je het.  Dan heb je toch iets goeds gedaan. Dat vind ik belangrijk bij het begeleiden van ieder kind.